مقالات

که در طی آن شن و ماسه از طریق گردن در ظرف دیگری ریخته می شود می تواند از چند ثانیه تا چند ساعت باشد.

تاریخ و مدرنیته
یکی از اولین موارد ذکر شده از چنین ساعتی، پیامی است که در پاریس کشف شد، که حاوی دستورالعمل هایی برای تهیه شن و ماسه ریز از پودر سنگ مرمر سیاه، جوشانده در شراب و خشک شده در آفتاب است. همچنین در امپراتوری بیزانسدر قرن 10th

در حال حاضر ساعت شنی در برخی از اقدامات پزشکی، عکاسی و همچنین به عنوان سوغاتی استفاده می شود.

در سیستم عامل های ویندوز، نماد ساعت شنی که توسط نشانگر ماوس استفاده می شود برای نشان دادن مشغول بودن سیستم استفاده می شود.

معایب
نقطه ضعف ساعت شنی بازه زمانی کوتاهی است که می توان با آن اندازه گیری کرد. ساعت هایی که در اروپا رواج پیدا کردند معمولاً طوری طراحی می شدند که نیم ساعت یا یک ساعت کار کنند. ساعاتی وجود داشت که 3 ساعت کار می کرد، به ندرت - 12 ساعت. برای افزایش فاصله اندازه گیری، مجموعه هایی از ساعت شنی در یک مورد (مورد) جمع آوری شد.

دقت ساعت شنی به اندازه دانه یکنواخت و روان پذیری ماسه، شکل فلاسک و کیفیت سطح آن بستگی دارد. فلاسک ها با ماسه ریزدانه بازپخت شده پر شدند که از طریق الک ریز الک شده و با دقت خشک شدند. پوسته تخم مرغ، گرد و غبار روی و سرب نیز به عنوان ماده اولیه مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده طولانی مدت، دقت ساعت شنی بدلیل آسیب ماسه به سطح داخلی فلاسک، افزایش قطر سوراخ در دیافراگم بین فلاسک ها و خرد شدن دانه های ماسه به دانه های کوچکتر کاهش می یابد.

معرفی
تاریخچه ساعت ها به قرن ها قبل باز می گردد. و در زمان متفاوتآنها هم وسایل داخلی و هم تزئیناتی بودند که نشان دهنده حیثیت صاحب یک ساعت پیچیده یا شومینه بزرگ یا ساعت دیواری زمینی بودند. و در مورد اشکال ساعت، در اینجا تخیل ساعت سازان به سادگی بی حد و حصر است. ارباب ها و مشتریان چه چیزی برای غافلگیری نور نیامدند! توصیف این همه شکوه و عظمت ساعت ها که گاهی یک اثر هنری واقعی هستند به سادگی غیرممکن است. امروزه ساعت مچی نشانه پرستیژی است که معنایی نمادین دارد، نشانه ای از وقار و شیک بودن. ساعت از مدتها قبل به عنوان یک ابزار ساده محدود به عملکرد اصلی آن متوقف شده است، آنها نه تنها زمان را نشان می دهند - بلکه از حق جذابیت زیبایی شناختی و احترام شخصی دفاع می کنند.

ساعت شنی
اصل ساعت شنی در آسیا خیلی زودتر از آغاز گاهشماری ما شناخته شده بود. یکی از قدیمی‌ترین اشاره‌ها به چنین ساعتی، پیامی مربوط به سال 1339 است که در پاریس کشف شد، حاوی دستورالعمل‌هایی برای تهیه ماسه ریز از پودر مرمر سیاه الک شده، جوشانده در شراب و خشک شده در آفتاب. اگرچه ساعت شنی دیر در اروپا ظاهر شد، اما به سرعت گسترش یافت. این امر با سادگی، قابلیت اطمینان، قیمت پایین و توانایی اندازه گیری زمان با کمک آنها در هر لحظه از شبانه روز تسهیل شد. نقطه ضعفی که مانع استفاده گسترده از این ساعت شد فاصله زمانی نسبتاً کوتاه آن بود که بدون برگرداندن ساعت قابل اندازه گیری بود. معمولا ساعت شنی برای نیم ساعت یا یک ساعت کار محاسبه می شد. ساعت شنی کمتر رایجی بود که برای اندازه گیری مداوم زمان به مدت 3 ساعت طراحی شده بود و تنها در موارد بسیار نادر ساعت شنی بزرگ برای 12 ساعت دویدن طراحی شده بود. ترکیب چندین ساعت شنی در یک کل پیشرفت قاطعی ایجاد نکرد. به عنوان مثال، مجموعه ای از چهار ساعت شنی در یک جعبه به گونه ای طراحی شد که محتویات فلاسک اول در یک ربع ساعت، دومی در نیم ساعت و غیره ریخته شود. دقت ساعت شنی به فناوری ساخت خود ماسه بستگی داشت. فلاسک ها با ماسه ریزدانه بازپخت شده پر شدند، بارها از طریق الک های ریز الک شده و با دقت خشک شدند. شن و ماسه به این ترتیب درمان رنگ قرمز داشت. ماسه های سفید روشن از پوسته تخم مرغ سرخ شده و ریز آسیاب شده منشاء می گیرند. ماسه مایل به خاکستری از روی و گرد و غبار سرب ساخته شده است. ساعت شنی در کشتی ها ضروری بود، آنها را "فلاسک کشتی" می نامیدند. در حال حاضر ساعت شنی به طور گسترده در پزشکی استفاده می شود.
منبع:https://muegn.ru/fa